Όπως αναφέρει η Χαριλάου Τρικούπη, κατά τη διάρκεια της συνδιάσκεψης συζητήθηκαν θέματα ζωτικής σημασίας για τους ακρίτες της χώρας, μεταξύ των οποίων η διασύνδεση του δημοκρίτειου πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας και την ανάπτυξη της περιοχής, τα προβλήματα του αγροτικού τομέα, παραδείγματα καινοτόμου επιχειρηματικότητας, οι υδάτινοι πόροι και η διαχείριση τους καθώς και θέματα που απασχολούν τους νέους στην ψηφιακή εποχή.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε το «workshop» για την τεχνητή νοημοσύνη όπου συζητήθηκαν οι μεγάλες προκλήσεις που φέρνει η Τεχνητή Νοημοσύνη στην αγορά εργασίας και οι ευκαιρίες που ανοίγονται για την περιφερειακή ανάπτυξη και τη νέα γενιά. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, υπήρξε και μια πολύ αποκαλυπτική αναφορά από τον ιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας Classter, Νίκο Νίκου, ο οποίος τόνισε ότι «οι αλλαγές που πρόκειται να έρθουν τα επόμενα δέκα χρόνια θα είναι δέκα φορές περισσότερες από τις αλλαγές που συνέβησαν τα προηγούμενα τριάντα», με κυρίαρχη την εξάλειψη ενός τεράστιου αριθμού επαγγελμάτων.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης που παραβρέθηκε στην Κομοτηνή και στο ξενοδοχείο “Chris & Eve,” σημείωσε:
“Στη δεύτερη περιφερειακή μας συνδιάσκεψη αναδείχθηκαν οι αναπτυξιακές προτεραιότητες για την περιφέρεια Αν. Μακεδονίας – Θράκης. Αυτές τις προτεραιότητες έχουμε ως στόχο να υπηρετήσουμε με σχέδιο και προτάσεις που θα ενταχθούν και στο προγραμματικό μας πλαίσιο.
Οφείλουμε να επενδύσουμε σε έναν ισχυρό πρωτογενή τομέα διασυνδεδεμένο με τη μεταποίηση και τον τουρισμό, όπως έγινε σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη του Νότου. Στην περιφέρεια Αν. Μακεδονίας – Θράκης μπορεί να υλοποιηθεί ένα τέτοιο σχέδιο που θα ενοποιεί αυτούς τους τρεις τομείς ανοίγοντας θέσεις εργασίας, δίνοντας μια εξαγωγική δύναμη και φέρνοντας στο τόπο έναν ποιοτικό τουρισμό.
Πρέπει να επενδύσουμε παράλληλα και στην τοπική γνώση, στο πανεπιστήμιο, στην έρευνα. Το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο έχει τεράστιες δυνατότητες. Μισό αιώνα τώρα υπηρετεί τη Θράκη, αλλά μπορεί να γίνουν ακόμη περισσότερα. Η τοπική κοινωνία μπορεί να μπει μέσα στο πανεπιστήμιο και το πανεπιστήμιο μπορεί να μπει ακόμη πιο ισχυρά στις αποφάσεις της τοπικής κοινωνίας. Αλλά αυτό θέλει δουλειά και συνέργειες. Διότι εάν προχωρήσει το μοντέλο ίδρυσης των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων του κ. Πιερρακάκη, που το μόνο εμπόδιο για να μην πάνε στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη ήταν ένα παράβολο 500 χιλιάδων ευρώ, τότε αυτά τα περιφερειακά πανεπιστήμια δυστυχώς θα αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα και σε επίπεδο ενδιαφέροντος και σε επίπεδο προοπτικής. Αν αυτά όμως τα Πανεπιστήμια έχουν ένα στρατηγικό σχέδιο ανοίγματος και στα Βαλκάνια και σε τρίτες χώρες τόσο ερευνητικά όσο και σε επίπεδο προγραμμάτων σπουδών, τότε τα Πανεπιστήμια θα έχουν ισχυρή προοπτική και θα βοηθήσουν την τοπική κοινωνία. Εμείς έχουμε προτεραιότητα την ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου με προτεραιότητα το περιφερειακό πανεπιστήμιο.

Το 2024 είχαμε περισσότερους θανάτους από γεννήσεις σε αυτήν την περιφέρεια. Δεν είναι μόνο το δημογραφικό, είναι επιπλέον η εσωτερική και η εξωτερική μετανάστευση που προκύπτει από τις λιγοστές ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης. Γι’ αυτό πρέπει να σκεφτούμε ξανά με τι όρους θα γίνει η περιφερειακή ανάπτυξη. Με τους όρους ενός κράτους που αποφασίζει στην Αθήνα και έρχεται εδώ για να ανακοινώνει ή με τους όρους ενός κράτους που η αυτοδιοίκηση σχεδιάζει και υλοποιεί και στους δύο βαθμούς έχοντας συγκεκριμένους πόρους -ευρωπαϊκούς και εθνικούς- για να υπηρετεί το πολίτη σταθερά και με αξιοπιστία. Και αυτό είναι ένα δίλημμα. Γιατί αυτά τα χρόνια είχαμε μία αυταρχική αθηνοκεντρική εξουσία. Αυτό ονομάστηκε επιτελικό κράτος του Μαξίμου. Αυτό το μοντέλο εξουσίας απεδείχθη περίτρανα ότι είναι και διεφθαρμένο και επικίνδυνο.
Γι’ αυτό πρέπει να δώσουμε τη δύναμη στην περιφερειακή δομή, στον πρώτο βαθμό και όλοι μαζί να σχεδιάσουμε την περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας μας.
Διασυνοριακότητα και νησιωτικότητα είναι μεγάλα στοιχήματα για την Ελλάδα. Πρέπει να σχεδιάσουμε πολιτικές βάσει των πραγματικών γεωγραφικών δεδομένων της χώρας. Δεν είμαστε ούτε Δανία, ούτε Ολλανδία. Τα έργα υποδομής έχουν άλλο κόστος εδώ, άλλο κόστος εκεί. Η γεωγραφία της χώρας έχει άλλες ανάγκες. Και σε λιμάνια, και σε αεροδρόμια, και σε άλλα μέσα. Για εμάς, κλείνοντας το θέμα των μεταφορών είναι κορυφαίο στοίχημα. Πρέπει να σχεδιάσουμε τις μεταφορές με έναν τρόπο σύγχρονο καλύπτοντας τις πραγματικές κοινωνικές και παραγωγικές ανάγκες. Δεν μπορεί λοιπόν σήμερα να συζητάμε για άγονες σιδηροδρομικές γραμμές, χωρίς να υπάρχει μία γραμμή με ασφάλεια Θεσσαλονίκη-Θράκη. Είναι απαράδεκτο. Είναι απαράδεκτο να βγαίνει ο Πρωθυπουργός και να υπόσχεται ότι α θα έχουμε μία ασφαλή γραμμή Αθήνα -Θεσσαλονίκη το 2027, ενώ το 2023 έχασαν 57 άνθρωποι τη ζωή τους. Περιφρονεί τις ανάγκες των πολιτών, διότι αν δεν επενδύσουμε στα πράσινα και φθηνά αυτά δίκτυα, που εξασφαλίζουν φθηνό κόστος μεταφοράς προϊόντων, τότε πολύ απλά έχουμε αποτύχει.
Το όραμα μας συμπυκνώνεται σε τρεις μεγάλες επιλογές: Κοινωνικό κράτος, ανθεκτική οικονομία, ενίσχυση των θεσμών της χώρας. Σε αυτή την πορεία, θα έχουμε πολλά εμπόδια. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ενωμένοι, πρωτοπόροι, δημιουργικοί, χωρίς λαϊκισμός και χωρίς ευχολόγια.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο μόνος δρόμος για να υπάρχει ελπίδα και προοπτική τα επόμενα χρόνια είναι να έχουμε πολιτική αλλαγή.
Και είμαι βέβαιος ότι όσο περνάει ο καιρός θα ωριμάσει στην ελληνική κοινωνία ότι το μόνο κόμμα που μπορεί να φέρει την πολιτική αλλαγή είναι το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Παράταξη”.
Σχόλια σε άρθρα (0)